فحاشی به شهید بهشتی در حرم امام رضا(ع)

در برشی از کتاب «آقای کاف میم»، خاطرات شفاهی حسن کمالیان (نشر راه یار) می خوانیم:

سال ۵۸ آیت‌الله بهشتی به مشهد سفر کرد. من هم عکاسی می‌کردم. او نسبت به بقیۀ روحانیون، خیلی مردمی بود و به راحتی با ایشان احساس صمیمیت می‌کردیم…
بهشتی در حرم امام رضا(ع) سخنرانی داشت. من درگیر کار خودم بودم و مشغول عکاسی از جمعیتی که پای سخنرانی ایشان نشسته بودند. ناگهان یک نفر از میان جمعیت بلند شد و حرف‌های رکیکی به آیت‌الله بهشتی نسبت داد. تعدادی از جمعیت هم به سمت این فرد هجوم بردند تا صحبت‌هایش را قطع و تنبیه‌اش کنند.
در کمال تعجب، بهشتی از مردم خواست او را آزاد بگذارند تا حرفش را بزند. این شخص هم حدود پنج دقیقه هرچه در دلش بود گفت و بعد در بین جمعیت نشست. بهشتی با سعۀ صدر صحبت‌هایش را گوش کرد و بعد هم به صحبت‌های این فرد جواب داد. آرامش و متانت او در جواب‌هایش آن قدر زیاد بود که آن شخص بعد از دقایقی، ناخودآگاه از بین جمعیت بلند شد و از روی خجالت، سخنرانی را ترک کرد.