نامه محرمانه فرماندهان سپاه به خاتمی
روزنوشتهای آیت الله هاشمی رفسنجانی، ۲۹ تیر ۱۳۷۸
نامه ۲۴ نفر از فرماندهان سپاه به رییس‌جمهور، دیروز در روزنامه کیهان و امروز در روزنامه آزاد منتشر شده و بحث‌های جدی در جامعه ایجاد کرده است؛ هواداران آقای خاتمی، [ مجمع روحانیون مبارز، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و حزب مشارکت]، آن را مقدمه‌ای برای کودتا معرفی می‌کنند که در حرکت جدید، مجوز تبلیغات آنهاست و سئوالی مطرح کرده‌اند که چرا روزنامه سلام، به خاطر نشر یک نامه محرمانه، توقیف شد و کیهان توقیف نشد و دفتر رییس‌جمهور هم صریحا اعلان کرده که نامه [فرماندهان سپاه]، محرمانه بوده است.
اطلا‌ع‌رسانی وزارت اطلاعات، درباره عوامل آشوب اخیر و تکیه روی منوچهر محمدی که یک دانشجوی مردود شده است و سفر او به خارج -آمریکا و ترکیه- و سخنرانی در جمع سلطنت طلبان و گرفتن کمک از آنها و نیز بعضی از اعضای گروه طبرزدی و حزب ملت و پان‌ایرانیسم هم تفسیرهای گوناگونی دارد؛ بعضیها آن را در جهت تبرئه دفتر تحکیم وحدت می‌دانند و بعضی آن را برای متهم‌کردن عوامل خارجی و یا ضدانقلاب و در مجموع خیلی جا نیفتاده است و بحث مهم روز است.
آقای [امیر] تهرانی، معاون [پارلمانی] وزارت اطلاعات آمد. از بروز دوگانگی در وزارت، بین جریان راست و چپ اظهار نگرانی کرد. گفت، بعضی تلاش دارند که تحکیم وحدت را تبرئه کنند و بازداشتی‌های آنها را آزاد کنند؛ آقای خاتمی و دولت هم دنبال همین هستند و حتی با دستور شخص آقای خاتمی، آقای خزاعی را از جمع بازجویان کنار گذاشته‌اند. گزارشی از نتایج بازجویی‌ها آورد و گفت، حدود ۸۰۰ نفر آزاد شده‌اند و حدود ۳۰۰ نفر هنوز تحت بازجویی اند.
آقایان [محمود] واعظی، [غلامرضا] فروزش، [مرتضی] محمدخان، [مصطفی] میرسلیم، [حسین] مهرپور و [حمید] میرزاده، معاونان مرکز تحقیقات استراتژیک [مجمع تشخیص مصلحت نظام] آمدند. اخیرا حکم‌شان را صادر کرده‌ام. قرار است در ساختمان جدید [واقع در ضلع جنوبی پارک نیاوران] مستقر شوند. درباره نحوه کار و موضوعات مورد نیاز تحقیق، مذاکره شد. گفتم، موضوعات و محققان را معرفی کنند و بخشی از وقت، صرف مذاکره درباره مسایل روز شد؛ از بروز بی اعتمادی در بین مردم، نگران اند.
ظهر، محسن متن آماده شده کتاب مجموعه مصاحبه های سال ۱۳۶۰ من را آورد؛ اجازه چاپ دادم.
عصر برای افتتاح اردوگاه امام خمینی برای دانش‌آموزان به لواسان رفتم. هزار نفر از سراسر کشور آورده بودند. از کلاس‌ها بازدید و درباره برنامه دانش‌آموزان صحبت کردم. پس از سخنرانی در جمع آنها و نماز و شام، به خانه مراجعت کردم.
