شهید بهشتی تاکجا پای آزادی بیان ایستاد؟
آنطور که من اطلاع دارم زمانی که مسئله کودتای نوژه پس از انقلاب پیش آمد در روزنامهها چنین مطرح شد که دکتر غلامحسین صدیقی [از اعضای کابینه دکتر مصدق] هم در کودتا سهیم بوده است و نظام باید تکلیفش را با این شخص مشخص کند. دکتر صدیقی مقالهای علمی نوشت [تحت عنوان حسن و حسین. که حسن و حسین کیست] و به فردی داد که به دفتر حزب جمهوری اسلامی ببرد. در آن بحران که علیه آقای دکتر صدیقی به وجود آمده بود، فردا صبح به سفارش دکتر بهشتی مقاله دکتر صدیقی در مورد اینکه من اصلاً در کودتای نوژه نقش نداشتهام و این مطالب واهی است، به همراه نامه ایشان در روزنامه جمهوری اسلامی به چاپ رسید. من به دوستانی که در کمیته مرکزی انقلاب اسلامی بودند مراجعه کردم که چطور به مقاله دکتر صدیقی که کاندیدای شاه برای نخستوزیری بودند و تقریباً مواضع ضد جریان موجود داشتند اجازه چاپ داده شده است که گفتند آقای بهشتی دستور دادند حتماً مطلب ایشان در روزنامه منتشر شود. چون ایشان خدمات علمی داشته و خدمات علمی او را از نزدیک میدیدیم و با نظام موجود جنبه علمی داشته و نه جنبه سیاسی و در وطندوستی و اسلامگرایی او شک و تردیدی نیست و حتی مرحوم بهشتی بدون اطلاع دکتر صدیقی، مانع ایجاد مشکلاتی شد که میخواستند برای خانواده ایشان به وجود آورند. او دستور داد که به هیچ وجه مزاحمتی برای ایشان ایجاد نشود. اطلاع من از این اقدامات دکتر بهشتی از طریقی خارج از خود ایشان و دکتر صدیقی بدست آمد.
راوی: حسین شاه حسینی، از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی
منبع: در گفتگو با پایگاه نشر آثار و اندیشه های شهید بهشتی