ماجرای تعمیر هلیکوپتری که کارشناسان گفته بودند: نمی شود!

ناصر فرزندی یکی از همرزمان شهید منصور ستاری، در خاطره ای به تاکید شهید ستاری بر خودکفایی اشاره می کند. در این خاطره می خوانیم:
«هلیکوپترهای «اچ-43» مدت پانزده سال بود که از رده پروازی کنار گذاشته شده بودند. تیمسار ستاری کار تعمیر و بازسازی آنها را به جمعی از متخصصان یکی از یگان های نیروی هوایی سپردند. آنها پس از تشکیل چند جلسه، به اتفاق اعلام کردند که قطعات حساس هلی کوپترها به علت نگهداری در انبارهای روباز و تاثیر عوامل جوی بر آنها زنگ زده و فرسوده شده اند و به هیچ وجه قابلیت بازسازی ندارند.
اعضای کمیسیون به طور شفاهی نظر خود را به اطلاع تیمسار ستاری می رسانند. تیمسار که مصرانه تصمیم داشتند این هلی کوپترها بازسازی شوند، از فرمانده آن یگان می خواهند نتیجه کمیسیون را نوشته و 25 نفر اعضای جلسه زیر آن را امضا کنند.
تیمسار ستاری، چند روز پس از اینکه گزارش مکتوب متخصصان را دریافت کردند، به آشیانه فرماندهی لجستیکی آمدند و ما را جمع کردند و گفتند: «بازسازی هلی کوپترهای «اچ – 43» را به متخصصان فلان یگان سپردیم، ولی آنها نامه نوشته و گفتند «چون قطعات فرسوده شده است، این کار غیرممکن است.» شما در بازسازی هواپیمای «تی-33» نشان دادید که حتی از قطعات زنگ زده و از رده خارج شده هم می توان بهترین استفاده را برد. با ایمانی که به کار و توانایی شما دارم، می خوام بازسازی «اچ -43» را نیز به شما بسپارم.»
ما برای اینکه به تیمسار پاسخ قطعی بدهیم، ابتدا هلی کوپترها را بازدید کردیم و سپس گفتیم: «این کار شدنی است. ما هم تا جایی که در قدرتمان باشد، در این زمینه کوتاهی نخواهیم کرد. تنها تقاضایی که داریم قطعه و لوازم یدکی در اختیارمان گذاشته شود تا وقفه ای در کار پیش نیاید.»
تیمسار از پاسخ مثبت ما بسیار خوشحال شدند و گفتند: «از لحاظ تامین قطعات مشکلی نداریم. ولی باز جلسه ای تشکیل می دهیم و راه های رفع موانع احتمالی را بررسی می کنیم.»
جلسه برگار شد و طی آن راه های انجام کار و رفع موانع بررسی شد و ما کار را آغاز کردیم. تیمسار هر روز برای بازدید به آشیانه می آمدند و پرسنلی را که بر روی هلی کوپتر کار می کردند، مورد تشویق قرار می دادند.
مقداری که از کار بازسازی گذشته بود، روزی تیمسار تابلویی را آوردند و در جلو در آشیانه نصب کردند. همه پرسنل مشتاق بودند که آن را از نزدیک ببینند. همه به پای تابلو رفتیم و با تعجب دیدیم، تابلویی در کار نیست. تیمسار صورتجلسه کمیسیونی را که 25 نفر از متخصصان زیر آن را امضا کرده بودند، بزرگ کرده و به صورت تابلو در آورده بودند.
این کار تیمسار، انگیزه ما را بیشتر از پیش بالا برد و در حقیقت یک نوع اخطار به کسانی بود که از ابتکار و نوآوری دوری می جستند. چرا که پرسنل ما پس از چند ماه تلاش و کوشش نخستین فروند از این هلی کوپترها را برای پرواز آماده ساختند.»

منبع: پایگاه اطلاع رسانی شهید منصور ستاری

تاریخ درج مطلب: شنبه، ۲۲ مهر، ۱۳۹۶ ۱۱:۳۵ ب.ظ

دسته بندی: خاطرات علم، صنعت و فناوری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *