حکایت مکرر تاخیر در پروازها!
افشین علا، شاعر برجسته کشورمان نوشت: چند روز پیش، چهار ساعت تمام در سالن پرواز ترمینال شماره یک فرودگاه مهرآباد منتظر باز شدن در خروج برای سوار شدن به هواپیمای شرکت زاگرس به مقصد اصفهان بودم.
ابتدا گفتند پرواز یک ساعت تأخیر دارد. بعد از یک ساعت اعلام شد یک ساعت دیگر، و بعد از یک ساعت دیگر هیچ اطلاعی ندادند و در برابر سرگردانی مسافران، هیچ کس پاسخگو نبود.
ناگهان چند نفر معترض شدند و چون جوابی داده نشد، عده بیشتری با صدای بلند به اعتراض پرداختند. اعتراض ها که زیاد شد خبر دادند قطعه ای از هواپیما نقص پیدا کرده است. اعلام دیرهنگام این خبر، جمعیت بلاتکلیف را عصبانی تر کرد و فضای سالن متشنج شد.
وقتی در پاسخ به اعتراضات اعلام شد بسته های خوراکی بین مسافران توزیع می شود، دیگر واویلا شد! متأسفانه نزاع هایی درگرفت که از شرحش می گذرم اما می دانم تا مدتها کامم تلخ خواهد بود!
سوار که شدیم، شنیدم یکی از مسافران در تماس با همسرش به تلخی می گفت: “به خدا قسم ظرف یک ماه از این مملکت خواهم رفت! چون دیگر نمی توانم این همه تحقیر را تحمل کنم…
بی شک این تنها یک نمونه از اتفاقات مشابهی بود که متأسفانه در سیستم مسافربری هوایی کشورمان شاهد آنیم. به راستی این معضل چگونه و چه وقت باید رفع شود؟
البته من فقط نگران هدر رفتن وقت و اعصاب مسافران نیستم. برای کارکنان فرودگاه هم نگرانم که به جای مسببان اصلی، در سیبل حملات مسافران خشمگین قرار می گیرند و گاه با حیثیت شان هم بازی می شود! هرگز چهره خسته و عصبانی کارمند جوانی را که مسئول توزیع بسته های خوراکی بود از یاد نمی برم. آن قدر اعتراض و پرخاش شنید که ناگهان از کوره در رفت و بسته ها را به روی زمین پرتاب کرد! یک مسافر جوان هم با او گلاویز شد و متأسفانه حرف های رکیکی هم بر زبان آوردند.
آیا مقامات مسئول به تبعات مادی و معنوی غیر قابل جبران این تأخیرها فکر نمی کنند؟ آیا نمی دانند نارضایتی و به ستوه آوردن مردمی که با صرف هزینه های سنگین قصد رسیدن سریع به مقصد را دارند، فقط متوجه هواپیمایی نیست و به پرخاش به دولت و حتی نظام منجر می شود؟!
اگر مسافری یک دقیقه دیرتر از وقت قانونی به کانتر برسد از پرواز محروم خواهد شد و ضرر مادی هم خواهد کرد. پس چرا شرکت های هواپیمایی در قبال ساعت ها تأخیر در پروازهایشان موظف به پرداخت غرامت نیستند؟
ضرورت دارد از وزیر محترم راه بخواهیم درمان این درد کهنه و زخم ناسور را در صدر اولویت های خود قرار دهد.
منبع: کانال تلگرام افشین علا، @afshinala