جلسه خصوصی هاشمی و رهبری بر سر مذاکره با آمریکا
…. روحانی با تأکید بر سیاست گفتوگو با غرب و عبور از تحریمها رئیسجمهور ایران شده بود، بسیار شبیه با ربع قرن پیش، همان زمانی که هاشمی رفسنجانی با شعار تنشزدایی در سیاست خارجی به ریاستجمهوری رسیده بود. تنشزدایی در سیاست خارجی و مذاکره با امریکا البته از همان زمان محل اختلاف بود. همچنان که امام خمینی تا پایان زندگی معتقد به عدم صداقت امریکاییها و خصومت آنها با جمهوری اسلامی و از همینرو مخالفِ مذاکره با امریکا بود، آیتالله خامنهای نیز در زمان ریاستجمهوری هاشمی، با همان استدلال امام، موافق مذاکره با امریکا نبود. هاشمی میگوید که در زمان ریاستجمهوریاش «آقای روحانی مشاور من و رئیس شورای عالی امنیت ملی بود. نظر او هم مثل من است که ما باید مسئلهمان را با امریکا حل کنیم. آقای روحانی برای منافع و ضررهای این کار دو ستون درست کرده بود. من بر آن اساس و نظر، و ضمن اینکه خودم هم نظراتی داشتم و اضافه کردم، رفتم و با آقا صحبت کردم.» چنان که هاشمی روایت میکند، او در این دیدار نتوانسته بود نظر آیتالله خامنهای را با خود همراه کند و مذاکره با امریکا با اصول مدنظر ایشان همخوانی نداشت: «خیلی بحث کردیم. یکی ـ دو ساعت بحث کردیم و به نتیجه نرسیدیم. معمولاً وقتی با ایشان اختلاف داشته باشم نهایتاً نظر ایشان را برای خودم حجت میدانم. چون ایشان رهبر هستند و حق اظهارنظر قاطع دارند. همین الآن هم همینطور است. من گفتم نمیتوانم حرف دیگری به شما بزنم و فقط مسئلۀ ما و خداست. بالأخره در روز قیامت از من و شما میپرسند چرا اینهمه ضرر و مشکلات برای نظام و مسلمانان ایجاد شد اگر اینها را بر عهده میگیرید من دیگر حرفی ندارم. ایشان گفتند بله، جواب خدا با من باشد.»
منبع: روایتی از زندگی و زمانه آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی، جعفر شیرعلی نیا، نشر سایان، چاپ اول، سال 1395، ص 675