نقیصِیه بزرگی به نام قدرناشناسیِ بزرگان!
حمید قزوینی: ماجرای نامگذاری یکی از خیابان‌های تهران به نام مهندس مهدی بازرگان و مخالفت‌‌های صورت گرفته با آن، مرا یاد خاطره‌ای از مهندس جواد شهرستانی آخرین شهردار تهران در رژیم شاه اندخت.
سال‌ها قبل، همراه دوست و همکار ارجمندم سعید فخرزاده، در صدد برآمدیم تا شهرستانی را برای بیان خاطراتش راضی کنیم.
مهندس شهرستانی دو بار شهردار تهران شده بود و مدتی در کابینه امیرعباس هویدا وزیر آبادانی و مسکن بود و شهرداری مشهد و استانداری کرمانشاه را هم در سوابق خود داشت. وی به رغم حضور در مناصب مختلف سیاسی و اجرایی، با شماری از چهره‌های روحانی و سیاسی و مذهبی مرتبط بود و در بدو ورود امام خمینی به ایران، استعفای خود را به ایشان تقدیم نمود و آن‌گونه که خود می‌گفت با وجود اصرار آیت‌الله مطهری و موافقت امام خمینی، مبنی بر تداوم حضور در شهرداری تهران، از پذیرش این مسئولیت انصراف داده بود.
یادم هست در یکی از جلسات، او با انتقاد از عملکرد جمهوری اسلامی در برخورد با سرمایه‌های معنوی، گفت: «به نظر من جمهوری اسلامی، استاد تضعیف و تخریب سرمایه‌های معنوی است، مثلاً دکتر محمد مصدق که همه به نقش او در ملی شدن صنعت نفت و میهن پرستی‌اش اذعان دارند، و می‌دانند که در کودتای آمریکایی و انگلیسی، از قدرت خلع شد و تا آخر عمر و حتی پس از آن مغضوب شاه بود، در سال‌های پس از انقلاب اسلامی همچنان مغضوب است و حتی به اندازه‌ای که درباره‌اش توافق هست، از او تجلیل نمی‌کنند.»
شهرستانی که در سال‌های دانشجویی در دانشکده فنی دانشگاه تهران، شاگرد مهندس بازرگان بود، گفت: «من زمانی که مسئولیت هم داشتم و مهندس بازرگان در زندان بود، به دیدن او می‌رفتم.»
شهرستانی با انتقاد از نحوه برخورد با نخست وزیر دولت موقت انقلاب، گفت: «مگر نه این است که بسیاری از نسل دانشگاهی ما در آن سال‌ها تحت تأثیر اخلاق سیاسی و مذهبی مهندس بازرگان بودیم؟ مگر نه این است که او به دلیل فعالیت علیه رژیم شاه گرفتار زندان و محرومیت از کار در دانشگاه شد؟ مگر نه این است که او از همراهان آقای خمینی در انقلاب بود و با حکم ایشان در مسند نخست وزیری قرار گرفت؟ پس حداقل به اندازه خدماتش او را پاس بدارید. مگر اختلاف سیاسی با کسی موجب از بین رفتن خدمات او می‌شود؟»
شهرستانی ادامه داد:« جمهوری اسلامی حتی در تجلیل از شهدا و دیگر قهرمانان خود هم موفق نیست و به گونه‌ای عمل می‌کند که به نام و یاد آن‌ها نزد مردم آسیب می‌زند.»
خاطرات بیشتر از مهندس جواد شهرستانی بماند برای وقتی دیگر.
او در تیرماه سال 1395 در زادگاهش مشهد از دنیا رفت.
