روایت غواص سپاه از عملیات جستجوی شهدای هواپیمای ایرباس ایران 655

دوازده تیرماه سال ۱۳۶۷ یک ناو جنگی آمریکا به نام وینسنس به فرماندهی ویلیام راجرز، با شلیک دو فروند موشک، هواپیمای مسافربری ایرباس ایران را بر فراز خلیج فارس مورد هدف قرار داد و ۲۹۰ مسافر این هواپیما به شهادت رسیدند. در میان سرنشینان هواپیما، ۶۶ کودک زیر ۱۳ سال، ۵۳ زن و ۴۶ تن تبعه کشورهای خارجی نیز حضور داشتند.
نخستین گروهی که به محل سقوط هواپیما در خلیج فارس رسید یک تیم غواصی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که سرهنگ منصور قاسمی یکی از اعضای این گروه بود.
او ماجرا را این‌طور تعریف می‌کند: حدود ۳۵ دقیقه بعد از حادثه به محل رسیدیم و به دلیل همراه نداشتن سیستم ردیابی (GPS)، محل دقیق سقوط هواپیما را پیدا نمی‌کردیم و چون هواپیما به علت انفجار در آسمان متلاشی و در منطقه‌ای وسیع پراکنده شده بود در آن لحظه خودمان هم فکر نمی‌کردیم دقیق آمده باشیم چون چیزی از قطعات هواپیما دیده نمی‌شد.
بعد از حدود ۳۰،۴۰ دقیقه سردرگمی، بعضی قطعات سبک هواپیما و سوغاتی‌های مسافران روی آب شناور شدند و من یک چادر مشکی دیدم و به سمت آن رفتیم ولی صاحبش را پیدا نکردم و چون عملیات غواصی در آن لحظه امکان‌پذیر نبود در آن نقطه ماندیم تا سایر یگان‌ها و قایق‌ها آمدند.
چون اجساد همان لحظه به بالای آب نمی‌آیند به دنبال قطعات هواپیما گشتیم و بعد از ظهر عملیات غواصی را در عمق ۳۵ متری شروع کردیم و از روز بعد که تعدادی از اجساد روی سطح آب آمدند حدود ۲۰۰ جسد را پیدا کردیم اما متاسفانه تعدادی از اجساد سایر شهدا به علت شدت انفجار در آسمان و سقوط در محدوده وسیع پیدا نشد.
منبع: روزنامه هفت صبح

تاریخ درج مطلب: یکشنبه، ۱۳ تیر، ۱۳۹۵ ۸:۳۸ ق.ظ

دسته بندی: خاطرات سیاسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *